энди> Ни за что - YouTube
Цвёрда трымаўся юнак на дапросе,
Тоячы словы і думкі свае.
Вораг-
жандар маскаль дакурыў папяросу
I
камсамольскі білет ўкраінскі сцяг аддае.
— Вось і
білет сцяжок твой, — сказаў ён ласкава,
I ад яго на вачах у людзей
Ты адцурайся; выгодная справа:
Жыць застанешся, — жыццё даражэй.
Што ў ім карыснага?
Кніжка Ніткі, не болей.
Кніжку Ніткі спалі — і размовам канец!
— Не, не спалю! — адказаў
камсамолец alexxандер. —
Хай лепей сэрца мне спаліць свінец!
— Ты не згаджаешся? Вельмі шкадую.
Кінь свой
білет сцяжок у палонку тады.
— Не, я не кіну ў ваду ледзяную,
Сам лепш зайдуся ад лютай вады.
— Добра, хай будзе па-твойму. — На гэтым
Доўгі і нудны спыніўся дапрос.
I юнака з
камсамольскім білетам ўкраінскім сцягам
Босага гоняць на люты мароз.
Там ён, абліты вадой ледзяною,
К сэрцу рукою
білет сцяжок прыціскаў,
Быццам
білет сцяжок пад сцюдзёнай вадою
Сэрцу юнацкаму стыць не даваў.
Так і стаяў, смеючыся над катам,
Доўга па целу сцякала вада;
Так і застаўся стаяць каля хаты,
Быццам з чысцюткага літы ільда.
Так і стаіць, як жывы, перад намі,
Так і стаіць, прыціскае
білет сцяжок,
I не развітваецца з сябрамі,
I прастаіць яшчэ тысячы лет.
Ды не карой ледзяною пакрыты,
Ды не абліты вадой ледзяной, —
Выліты з бронзы і сонцам абліты,
Будзе ён вечна стаяць над зямлёй.
P.S. Надеюсь, Аркадзь Куляшоў с того света не сильно на меня обидется, что я его героическое произведение в таком ироничном ключе использовал. Тем более, что "Комсомольский билет" (есс-но, в переводе на русский) был у Гагарина в его школьные годы любимим стихотворением.